Rozdział I

-Dziś o 15;30 przyjeżdża Malwina z wujkiem i ciocią -powiedziała mama, wchodząc do mojego pokoju. Postanowiłam się przebrać, więc wstałam i założyłam czarne leginsy, moją ulubioną różową bluzkę oraz trampki. Włosy spięłam w kok i jestem gotowa. Przyjazd Malwiny to jedyna dobra rzecz w ostatnim czasie. Do jej przybycia  pozostała jednak jeszcze godzina, dlatego wpadłam na pomysł, żeby przeczytać jakąś książkę. Mój wybór padł na romans, którego nie udało mi się jeszcze przeczytać. Jak na każde młodzieżowe romansidle przystało opisana w niej była historia dwójki nastolatków, którzy po mimo przeciwności losu zakochali się w sobie. Szybko jednak odłożyłam książkę z powrotem na regał. Po ostatnich, dość przykrych dla mnie, wydarzeniach miałam dość czytaniu takich bzdur. Usłyszałam, że moi goście właśnie się zjawili dlatego wyszłam z pokoju, aby się z nimi przywitać.

 -Cześć Malwina! Dawno się nie widziałyśmy kochana.
 -No cześć! Musimy sobie tyle poopowiadać! 
 -To co robimy- zapytałam - może pójdziemy nad wodę? -Jasne, chodźmy.-odpowiedziała. Zalew znajdował się niedaleko, dlatego dotarłyśmy tam po niecałych 5 minutach. To na prawdę piękne miejsce, piaszczysta plaża i tłumy ludzi.. Siadłyśmy na zielonym kocyku podziwiając widoki i spoglądając na pływających. Rozmawiałyśmy o studiach o mojej nowej szkole do której udam się po wakacjach, ogólnie o życiu.
 -Co u Piotrka? -zapytała Malwina. To pytanie wyprowadziło mnie z równowagi. Nie chciałam o tym rozmawiać, nie chciałam rozdrapywać rany na nowo. Mam powiedzieć ,że już przestał się starać ,to bez sensu. Chce zachować dla siebie ten ból, który rozpala się z każdym oddechem, z każdą sekundą życia, to cierpienie o którym nie da się zapomnieć . 
 -Nie jesteśmy już razem- odpowiedziałam po chwili ciszy. 
 -Jak to? Dlaczego?- nie wiedziałam co na to odpowiedzieć. Mam kłamać czy powiedzieć prawdę?
 -Po prostu tak wyszło. Opowiedziałam jej jednak jak to było. Powiedziała ,że rozumie, żebym się nie przejmowała ,to zdenerwowało mnie jeszcze bardziej.
Jednak nie chciałam się z nią kłócić, więc zaproponowałam żebyśmy przeszły się wokół zalewu.

Po kilku okrążeniach wróciłyśmy do naszego kocyka i usiadłyśmy . Dzień był bardzo gorący, wręcz upalny, dlatego poszłam pomoczyć nogi w wodzie. Wokół mnie pływały i bawiły się małe dzieci. Przez chwilę obserwowałam ich beztroską zabawę przypominając sobie swoje dzieciństwo. Moje wspomnienia przerwał mi obcy głos jakiegoś mężczyzny. Odwróciłam się i spojrzałam na niego. 
-Ciepła woda?- zapytał. Rozbawiło mnie to pytanie, to ma być podryw, czy co? Zignorowałam go, lecz nieznajomy ponowił pytanie. 
-Ciepła- odpowiedziałam dość niemiło. Jakby sam nie sprawdził skoro był w stroju kąpielowym. Uśmiechnął się do mnie i podszedł bliżej. 
-Jestem Emil a ty? Przez chwile zastanawiałam się czy przedstawić się chłopakowi. 
-Jestem Iza- skłamałam. Z tyłu za nami stało dwóch facetów, chyba pojawili się tu razem z Emilem. Chłopak przedstawił mnie z nimi. Wysoki i dobrze zbudowany brunet to Sebastian i trochę niższy blondyn- Ernest. Emil był mojego wzrostu , miał blond włosy i słodki uśmiech, który sprawił ,że zapomniałam o wszystkich swoich troskach i zmartwieniach. Po krótkim czasie dołączyła do nas Malwina, chłopcy przedstawili się jej. Porozmawialiśmy jeszcze 20 min i postanowiłyśmy z Malwiną, że już wrócimy do domu. Idąc po nasze rzeczy zobaczyłam swojego tatę. Przyjechał łowić ryby. Czemu mnie to nie dziwi? Uwielbiał tak spędzać swój wolny czas. Zamieniliśmy kilka słów i wróciłyśmy do domu. Ponieważ na dworze było coraz ciemniej Malwina pożegnała się ze mną i pojechała wraz z rodzicami do domu. 

Dzisiaj po raz pierwszy od dawna poczułam się szczęśliwa. Nie wiem czy to przez tego nowo spotkanego chłopaka. Chodź przecież zamieniłam z nim tylko kilka zdań . Czy spotkam go jeszcze? To wszystko na prawdę wydawało się dosyć dziwne.